гневаться на

π. τινί τινος Hom. — гневаться на кого-л. из-за кого(чего)-л.

(βάξις Aesch.; τὸ δαιμόνιον Plut.)

(τινί Hom.)

(τινος Hom. и τινι Aesch., Eur.; ὅτι … Theocr., Diog.L.)

(τινος Hom. и τινι Aesch., Eur.; ὅτι … Theocr., Diog.L.)

(τινι Aesch.)

(τινί Hom.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(ἐς ἀλλήλους Hes.)

(τινι Aesch., Soph., Plat., Plut. и ἔς τινα Her.; τινί τινος Eur.; περί τινος Aesch.; βοῦς πρός τινα θυμωθείς Plut.)

(ὀλιγαρχία θυμουμένη Plut.)

κοτέουσα Hom. — разгневанная (Афина);

(τινὰ χεροῖν или ἐκ χερός Soph.; τινὰ ἰέναι ἐπὴ τέν θήρην Her.)

μεθέμεν χόλον τινί Hom. — перестать гневаться на кого-л.;

(βλαστόν Her.)

(τόδ΄ ἄγγος Soph.)

(φόβους Eur.)

(δάκρυα Her.; καρδίας σταλαγμόν Aesch.)

(αἰσχίστους λόγους Eur.; μ. γλῶσσαν Περσίδα Her.)

(βκρὺν βρόμον Eur.)

(τι ἐς ποταμόν Hom.)

(ἄγκυραν Aesch.)

(ἰόν Hom.; βέλος Soph.)

(ξίφος εἰς γυναῖκα Eur.)

μ. τινὴ αἰχμάς Her. — опустить в честь кого-л. копья

(κῆρ ἄχεος Hom.)

(Τρώεσσί τι, Ἕκτορι νίκην Hom.)

(τὸ βεβουλευμένον, στόλον Her.)

(τινός Soph. etc.) или избегать (πολέμου καὴ κακῶν NT.)

(ἀρχήν Her.)

(τὰ παρεόντα ἀγαθά Her.; τὸ κόσμιον Soph.)

(τὸν παῖδα Xen.)

(τέν παῖδα νυμφεύειν τινί Soph.)

(προσοφειλόμενον φόρον, τὰς ἀμαρτάδας Her.)

(τὸ δεῖγμα εἰς τὰς πόλεις Plat.)

(μάχεσθαί τινι, ἐξαλαπάξαι πτολίεθρον, ἐρύσσεσθαί τι Hom.)

(ἔριδι μενεῆναι Hom.)

(τινί τινος Soph.; μηνίσαντος τοῦ θεοῦ Plut.; med. ὑπέρ τινος Aesch.)

(τινί τι Hom. и τινί τινος Hom.)

(νεμεσσήθητε καὴ αὐτοί Hom.)

(ἐπεσβολίας ἀναφαίνειν Hom.)

(τινι Hom., Hes.)

(τινα Hom., Anth.)

(τινὰ ἐπί τινι NT.)

(πρός τινα Dem.)

(τινι Plut.)

(τινί Hom.)

(ἄνδρες χολῶντες Arph.)

(Diog.L.; τινι NT.)